തല ചായ്ക്കാനൊരിടം
വീണ്ടുമൊരു വീടുമാറ്റക്കാലം...
മദിരാശിയിലേക്ക്‌ പറിച്ചു നടപ്പെട്ടിട്ട്‌ 3 വര്‍ഷം തികയാറായി...ഈ മഹാനഗരത്തില്‍ എനിക്കായി കാത്തിരിക്കുന്ന നാലാമത്തെ വീട്‌ തേടി ഞാനും വാമഭാഗവും അലയാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട്‌ രണ്ട്‌ വീക്കെന്‍ഡു കഴിഞ്ഞു.
ബാഗ്ലൂരിലെ 3 വര്‍ഷത്തെ സുഖശീതള ജീവിതത്തിനു ശേഷം മദിരാശിയിലേക്ക്‌ വണ്ടി കയറുമ്പോള്‍ മനസ്സ്‌ എന്തെന്നില്ലാതെ ഉല്‍ക്കണ്ഠാകുലമായിരുന്നു. എന്തോ...പണ്ടു മുതലേ തമിഴ്‌നാടെന്നാല്‍ വൃത്തികെട്ടവന്മാരുടെ നാട്‌ എന്നൊരു വിചാരം മനസ്സില്‍ ഉറച്ചു പോയിരുന്നു. ഏതോ ഒരു വിനോദയാത്രയുടെ ഭാഗമായി സന്ദര്‍ശിച്ച പഴനിയും,മധുരയും ആ തോന്നല്‍ കൂടുതല്‍ ശക്തമാക്കി...എന്നിട്ടും ....
പ്രിയസുഹൃത്തിന്റെ സഹായത്താല്‍ അവന്റെ തൊട്ടടുത്ത ഒറ്റമുറിയില്‍ തുടങ്ങിയ മദിരാശി ജീവിതം. 3 മാസത്തോളം നരകത്തിന്റെ മറ്റൊരു മുഖം കാണുകയായിരുന്നു...എങ്ങും വൃത്തികേടും, ദുര്‍ഗന്ധവും...കത്തിരിവെയിലിന്റെ കൊടുംചൂട്‌....നനഞ്ഞ തോര്‍ത്തുമുണ്ടും പുതച്ച്‌ ഉറങ്ങാതെ കിടന്ന രാത്രികള്‍....
എല്ലാം സഹിക്കാം...അണ്ണാച്ചി കൊണ്ടു വരുന്ന തൈരുസാദവും,അനുസാരികളും മൂക്ക്‌ പൊത്തിപ്പിടിച്ച്‌ അകത്താക്കി വൈകുന്നേരം വരെ അന്തവും കുന്തവുമില്ലാത്ത പണ്ടാരക്കോഡുകളുമായി മല്ലിട്ട്‌....ഷെയര്‍ ഒാട്ടോകളില്‍ പാണ്ടികളുടെ നാറ്റവും സഹിച്ച്‌ വന്നിറങ്ങി...റൂമിലേക്കുള്ള ഒരു കിലോമീറ്റര്‍ ദൂരം നടക്കുമ്പോള്‍ വയറിനുള്ളില്‍ ശിങ്കാരിമേളം നടക്കുകയായിരിക്കും...അണ്ണാച്ചിഭക്ഷണം വയറ്റില്‍ പിടിച്ചില്ല എന്ന് റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ കിട്ടിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു...ഒരു കൈകൊണ്ട്‌ വയറും തടവി, റൂമിലേക്ക്‌ നടക്കുമ്പോള്‍ രാവിലെ റേഷന്‍ കണക്കിനു കിട്ടിയതില്‍ നിന്നും കരുതി വച്ച ഒരു ബക്കറ്റ്‌ വെള്ളത്തില്‍ പ്രാഥമിക കൃത്യങ്ങള്‍ക്ക്‌ പുറമേ ഒരു കുളികൂടി എങ്ങനെ അഡ്ജസ്റ്റ്‌ ചെയ്യാം എന്ന ചിന്തയിലാവും ഞാന്‍..എന്നാല്‍ ഞാന്‍ കഷ്ടപ്പെട്ട്‌ കരുതി വച്ച വെള്ളത്തില്‍ വിശാലമായ കുളിയും കഴിഞ്ഞ്‌, ഞാന്‍ വാങ്ങി വച്ച കുട്ടിക്യൂറാ പൗഡര്‍ മേലാസകലം പൂശി.."എടാ എനിക്കു വിശക്കുന്നു.നമ്മക്ക്‌ വല്ലോ കഴിക്കാന്‍ പോകാം" എന്നും പറഞ്ഞ്‌ വാതില്‍ക്കല്‍ നില്‍ക്കുന്ന എന്റെ സുഹൃത്തിന്റെ സഹമുറിയനെ ഞാന്‍ എങ്ങനെ സഹിക്കും... അതും ഒരു ദിവസമല്ല...ദിനവും...പ്രിയകൂട്ടുകാരന്‍ വേറൊരു വീട്‌ വാടകക്കെടുത്തു മാറിയപ്പോള്‍ ഇതേ ചങ്ങാതിയെ എന്റെ സ്വന്തം സഹമുറിയനാക്കേണ്ടി വന്ന കാലത്തെ ഞാന്‍ എങ്ങനെ വര്‍ണ്ണിക്കാന്‍...
എന്റെ കണ്ടകശനിയുടെ അവസാനം ഞാനും ഒരു വീട്‌ വാടകയ്ക്ക്‌ എടുത്ത്‌ മാറാന്‍ തീരുമാനിച്ചു...വസന്തകാലത്തിന്റെ കാലൊച്ചകള്‍..കടല്‍ത്തീരത്തിനു രണ്ട്‌ വിളിപ്പാടകലെ...വിശാലമായ വീട്ടില്‍ ജീവിതം വീണ്ടും തളിര്‍ത്തു...തനിയെ എങ്കിലും തീര്‍ത്തും വിരസമാകാത്ത കാലം.
പാചകകലയുടെ പുതിയ പാഠങ്ങള്‍ പടിച്ചു.വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ കടലകൊറിച്ച്‌ നേര്‍ത്ത കാറ്റേറ്റ്‌ കടല്‍ത്തീരത്ത്‌ കൂടെ നടന്നു. നല്ലതായിരിക്കുമെന്ന് നാം പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന ഭാവികാലത്തെക്കുറിച്ച്‌ നൂറുനൂറു ദിവാസ്വപ്നങ്ങള്‍ കണ്ടുകൊണ്ട്‌ കടല്‍ത്തീരത്തെ നനുത്ത മണലില്‍ മലര്‍ന്ന് കിടന്നു...പരിസരം മറന്ന് പ്രേമചാപല്യങ്ങള്‍ കാട്ടുന്ന മിഥുനങ്ങളെ തെല്ലോരു അസൂയയോടെ ഒളിഞ്ഞു നോക്കി...അങ്ങനെ അങ്ങനെ...
ഇത്തിരി കലക്കല്‍ ഉള്ളെതെങ്കിലും സമൃദ്ധമായ വെള്ളം. പോരാത്തതിനു ശുദ്ധജലം കിട്ടുന്ന മെട്രോ വാട്ടറിന്റെ ചാമ്പുപൈപ്പ്‌ കണക്ഷനും...അമ്മ,പെങ്ങള്‍, അളിയന്‍ തുടങ്ങിയവര്‍ നാട്‌ കാണാന്‍ വന്നു...ജീവിതം അങ്ങനെ സുരഭിലമായിപ്പ്പോകവേ..സാദാ മലയാളിയുടെ അക്കരെപ്പച്ച സ്വഭാവം എന്നേയും പിടി കൂടി..ഇത്തിരി കൂടി അടിപൊളി വീട്‌ എടുക്കണം...കൂടെ പുതുതായി കിട്ടിയ സുഹൃത്തിന്റെ നിര്‍ബന്ധവും...വളരെ സമീപഭാവിയില്‍ വിവാഹിതനാവാന്‍ പോകുന്ന അവന്‍ വിവാഹം വരെയും വാടക ഷെയര്‍ ചെയ്ത്‌ എന്റെ കൂടെ താമസിക്കാമത്രെ.
ബ്രോക്കര്‍ന്മാര്‍ക്ക്‌ കാശ്‌ കൊടുക്കില്ല എന്ന് വാശിപ്പുറത്ത്‌ ഓടി നടന്ന് വീടുകള്‍ കണ്ടു..വീക്കെന്‍ഡുകളിലെ വെയില്‍ ഒട്ടും നഷ്ടപ്പെടുത്താതെ ഞങ്ങള്‍ നടത്തിയ പ്രയത്നം ഓഫീസിനു വളരെയടുത്ത വളരെ വിശാലമായ വീട്‌ കിട്ടുന്നതില്‍ കലാശിച്ചു....ഇത്തിരി പഴയതെങ്കിലും കൂറ്റന്‍ ഒരു ബംഗ്ലാവ്‌.. താഴത്തെ നിലയില്‍ വീട്ടുടമസ്ഥന്‍..നിറയെ തടി അലമാരകളോടു കൂടിയ മുറികള്‍...വിസ്താരമേറിയ അടുക്കള...
പുതിയ വീടിന്റെ രാശിയോ എന്തൊ..താമസം തുടങ്ങിയതിന്റെ അഞ്ചാം നാള്‍ വിദേശത്തേക്ക്‌ പറന്നു...മൂന്ന് മാസങ്ങള്‍ക്ക്‌ ശേഷം തിരിച്ചെത്തുമ്പോള്‍ സ്നേഹിതന്‍ വിവാഹം കഴിഞ്ഞ്‌ മാറിയിരുന്നു. പകരം സ്നേഹിതന്റെ കുറേ സുഹ്രുത്തുക്കളായിരുന്നു താല്‍കാലികമായി താമസം. പിന്നെ അവന്മാരുടെ കൂടെ അടിച്ചുപൊളിച്ച്‌ കുറച്ചു നാള്‍.പുലരും വരെ നീളുന്ന ചീട്ടുകളി, സിനിമ കാണല്‍,..പിന്നെ..വീക്കെന്‍ഡുകളില്‍..കമ്പനികൂടലും..
സുഹ്രുത്തുക്കള്‍ കൂടൊഴിഞ്ഞതോടെ വീണ്ടും ഏകാന്ത വാസം.. പിന്നെ കുറച്ചു നാള്‍ അമ്മയോടൊത്ത്‌...
കല്യാണം..
പിന്നെ ഒത്തിരി ഇണക്കവും ഇത്തിരി പിണക്കവുമായി കുടുംബജീവിതം.
കുടുംബസ്ഥനായതില്‍ പിന്നെയാണു വീടിന്റെ അസൗകര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ കൂടുതല്‍ ബോധവാനായത്‌....അടിക്കടിയുള്ള വൈദ്യുതി തടസ്സം...മെയ്‌ മാസത്തിലെ കൊടുംചൂടുള്ള പല രാത്രികളില്‍ വൈദ്യുതി ഇല്ലാത്തിനാല്‍ കൊതുകി കടി കൊണ്ട്‌ ടെറസ്സില്‍ കിടന്നു. യാത്രാ സൗകര്യം അതിലും കഷ്ടം. ഒറ്റക്ക്‌ എവിടെയെങ്കിലും പോകാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടാണെന്ന വാമഭാഗത്തിന്റെ ആവലാതി എത്രനാള്‍ കേട്ടില്ല എന്നു വക്കും?
ഒടുവില്‍...വീട്‌ എടുത്തതിനേക്കാള്‍ ഇരട്ടി വാടക വേണമെന്ന ആവശ്യം പറഞ്ഞ ഉടനെ..ഞങ്ങള്‍ സന്തോഷം വീടൊഴിയുകയാണു എന്നറിയിക്കേണ്ടി വന്നു....വാടക കൂട്ടാന്‍ കാരണം മറ്റൊന്നുമല്ല...വീട്‌ നിറയെ ഞാന്‍ വാങ്ങിക്കൂട്ടിയ സാധനങ്ങള്‍ക്ക്‌ പുറമേ...അമ്മായിയച്ഛന്റെ വക സെറ്റിയും കട്ടിലും സമ്മാനം...സമ്മാനങ്ങള്‍ കാണാണ്‍ ഓണര്‍(ച്ചി) വന്നപ്പോള്‍ "ഒന്നും വേണ്ട..വല്ല വീടുമാറ്റവും വേണ്ടി വന്നാല്‍ വലിയ പാടാണെന്ന് ഞാന്‍ അച്ഛനോട്‌ പറഞ്ഞതാ.." എന്ന നിര്‍ദ്ദോഷമായ വാമഭാഗത്തിന്റെ ഡീക്ക്‌ പറച്ചില്‍ കൊള്ളേണ്ടിടത്ത്‌ കൊണ്ടു...കെട്ടിപ്പെറുക്കിപ്പോകാന്‍ വലിയ പാടാണെങ്കില്‍ കൂടുതല്‍ കാശു താടേയ്‌..എന്ന മട്ടില്‍ പിറ്റേ ദിവസം തന്നെ അവര്‍ വാടകവര്‍ദ്ധന പ്രഖ്യാപിക്കുകയും വീണ്ടുമൊരു വീടുമാറ്റക്കാലം ജാതകവശാല്‍ എനിക്കു വന്നു ചേരുകയും ചെയ്തു.
മദിരാശിയിലേക്ക്‌ പറിച്ചു നടപ്പെട്ടിട്ട്‌ 3 വര്‍ഷം തികയാറായി...ഈ മഹാനഗരത്തില്‍ എനിക്കായി കാത്തിരിക്കുന്ന നാലാമത്തെ വീട്‌ തേടി ഞാനും വാമഭാഗവും അലയാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട്‌ രണ്ട്‌ വീക്കെന്‍ഡു കഴിഞ്ഞു.
ബാഗ്ലൂരിലെ 3 വര്‍ഷത്തെ സുഖശീതള ജീവിതത്തിനു ശേഷം മദിരാശിയിലേക്ക്‌ വണ്ടി കയറുമ്പോള്‍ മനസ്സ്‌ എന്തെന്നില്ലാതെ ഉല്‍ക്കണ്ഠാകുലമായിരുന്നു. എന്തോ...പണ്ടു മുതലേ തമിഴ്‌നാടെന്നാല്‍ വൃത്തികെട്ടവന്മാരുടെ നാട്‌ എന്നൊരു വിചാരം മനസ്സില്‍ ഉറച്ചു പോയിരുന്നു. ഏതോ ഒരു വിനോദയാത്രയുടെ ഭാഗമായി സന്ദര്‍ശിച്ച പഴനിയും,മധുരയും ആ തോന്നല്‍ കൂടുതല്‍ ശക്തമാക്കി...എന്നിട്ടും ....
പ്രിയസുഹൃത്തിന്റെ സഹായത്താല്‍ അവന്റെ തൊട്ടടുത്ത ഒറ്റമുറിയില്‍ തുടങ്ങിയ മദിരാശി ജീവിതം. 3 മാസത്തോളം നരകത്തിന്റെ മറ്റൊരു മുഖം കാണുകയായിരുന്നു...എങ്ങും വൃത്തികേടും, ദുര്‍ഗന്ധവും...കത്തിരിവെയിലിന്റെ കൊടുംചൂട്‌....നനഞ്ഞ തോര്‍ത്തുമുണ്ടും പുതച്ച്‌ ഉറങ്ങാതെ കിടന്ന രാത്രികള്‍....
എല്ലാം സഹിക്കാം...അണ്ണാച്ചി കൊണ്ടു വരുന്ന തൈരുസാദവും,അനുസാരികളും മൂക്ക്‌ പൊത്തിപ്പിടിച്ച്‌ അകത്താക്കി വൈകുന്നേരം വരെ അന്തവും കുന്തവുമില്ലാത്ത പണ്ടാരക്കോഡുകളുമായി മല്ലിട്ട്‌....ഷെയര്‍ ഒാട്ടോകളില്‍ പാണ്ടികളുടെ നാറ്റവും സഹിച്ച്‌ വന്നിറങ്ങി...റൂമിലേക്കുള്ള ഒരു കിലോമീറ്റര്‍ ദൂരം നടക്കുമ്പോള്‍ വയറിനുള്ളില്‍ ശിങ്കാരിമേളം നടക്കുകയായിരിക്കും...അണ്ണാച്ചിഭക്ഷണം വയറ്റില്‍ പിടിച്ചില്ല എന്ന് റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ കിട്ടിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു...ഒരു കൈകൊണ്ട്‌ വയറും തടവി, റൂമിലേക്ക്‌ നടക്കുമ്പോള്‍ രാവിലെ റേഷന്‍ കണക്കിനു കിട്ടിയതില്‍ നിന്നും കരുതി വച്ച ഒരു ബക്കറ്റ്‌ വെള്ളത്തില്‍ പ്രാഥമിക കൃത്യങ്ങള്‍ക്ക്‌ പുറമേ ഒരു കുളികൂടി എങ്ങനെ അഡ്ജസ്റ്റ്‌ ചെയ്യാം എന്ന ചിന്തയിലാവും ഞാന്‍..എന്നാല്‍ ഞാന്‍ കഷ്ടപ്പെട്ട്‌ കരുതി വച്ച വെള്ളത്തില്‍ വിശാലമായ കുളിയും കഴിഞ്ഞ്‌, ഞാന്‍ വാങ്ങി വച്ച കുട്ടിക്യൂറാ പൗഡര്‍ മേലാസകലം പൂശി.."എടാ എനിക്കു വിശക്കുന്നു.നമ്മക്ക്‌ വല്ലോ കഴിക്കാന്‍ പോകാം" എന്നും പറഞ്ഞ്‌ വാതില്‍ക്കല്‍ നില്‍ക്കുന്ന എന്റെ സുഹൃത്തിന്റെ സഹമുറിയനെ ഞാന്‍ എങ്ങനെ സഹിക്കും... അതും ഒരു ദിവസമല്ല...ദിനവും...പ്രിയകൂട്ടുകാരന്‍ വേറൊരു വീട്‌ വാടകക്കെടുത്തു മാറിയപ്പോള്‍ ഇതേ ചങ്ങാതിയെ എന്റെ സ്വന്തം സഹമുറിയനാക്കേണ്ടി വന്ന കാലത്തെ ഞാന്‍ എങ്ങനെ വര്‍ണ്ണിക്കാന്‍...
എന്റെ കണ്ടകശനിയുടെ അവസാനം ഞാനും ഒരു വീട്‌ വാടകയ്ക്ക്‌ എടുത്ത്‌ മാറാന്‍ തീരുമാനിച്ചു...വസന്തകാലത്തിന്റെ കാലൊച്ചകള്‍..കടല്‍ത്തീരത്തിനു രണ്ട്‌ വിളിപ്പാടകലെ...വിശാലമായ വീട്ടില്‍ ജീവിതം വീണ്ടും തളിര്‍ത്തു...തനിയെ എങ്കിലും തീര്‍ത്തും വിരസമാകാത്ത കാലം.
പാചകകലയുടെ പുതിയ പാഠങ്ങള്‍ പടിച്ചു.വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ കടലകൊറിച്ച്‌ നേര്‍ത്ത കാറ്റേറ്റ്‌ കടല്‍ത്തീരത്ത്‌ കൂടെ നടന്നു. നല്ലതായിരിക്കുമെന്ന് നാം പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന ഭാവികാലത്തെക്കുറിച്ച്‌ നൂറുനൂറു ദിവാസ്വപ്നങ്ങള്‍ കണ്ടുകൊണ്ട്‌ കടല്‍ത്തീരത്തെ നനുത്ത മണലില്‍ മലര്‍ന്ന് കിടന്നു...പരിസരം മറന്ന് പ്രേമചാപല്യങ്ങള്‍ കാട്ടുന്ന മിഥുനങ്ങളെ തെല്ലോരു അസൂയയോടെ ഒളിഞ്ഞു നോക്കി...അങ്ങനെ അങ്ങനെ...
ഇത്തിരി കലക്കല്‍ ഉള്ളെതെങ്കിലും സമൃദ്ധമായ വെള്ളം. പോരാത്തതിനു ശുദ്ധജലം കിട്ടുന്ന മെട്രോ വാട്ടറിന്റെ ചാമ്പുപൈപ്പ്‌ കണക്ഷനും...അമ്മ,പെങ്ങള്‍, അളിയന്‍ തുടങ്ങിയവര്‍ നാട്‌ കാണാന്‍ വന്നു...ജീവിതം അങ്ങനെ സുരഭിലമായിപ്പ്പോകവേ..സാദാ മലയാളിയുടെ അക്കരെപ്പച്ച സ്വഭാവം എന്നേയും പിടി കൂടി..ഇത്തിരി കൂടി അടിപൊളി വീട്‌ എടുക്കണം...കൂടെ പുതുതായി കിട്ടിയ സുഹൃത്തിന്റെ നിര്‍ബന്ധവും...വളരെ സമീപഭാവിയില്‍ വിവാഹിതനാവാന്‍ പോകുന്ന അവന്‍ വിവാഹം വരെയും വാടക ഷെയര്‍ ചെയ്ത്‌ എന്റെ കൂടെ താമസിക്കാമത്രെ.
ബ്രോക്കര്‍ന്മാര്‍ക്ക്‌ കാശ്‌ കൊടുക്കില്ല എന്ന് വാശിപ്പുറത്ത്‌ ഓടി നടന്ന് വീടുകള്‍ കണ്ടു..വീക്കെന്‍ഡുകളിലെ വെയില്‍ ഒട്ടും നഷ്ടപ്പെടുത്താതെ ഞങ്ങള്‍ നടത്തിയ പ്രയത്നം ഓഫീസിനു വളരെയടുത്ത വളരെ വിശാലമായ വീട്‌ കിട്ടുന്നതില്‍ കലാശിച്ചു....ഇത്തിരി പഴയതെങ്കിലും കൂറ്റന്‍ ഒരു ബംഗ്ലാവ്‌.. താഴത്തെ നിലയില്‍ വീട്ടുടമസ്ഥന്‍..നിറയെ തടി അലമാരകളോടു കൂടിയ മുറികള്‍...വിസ്താരമേറിയ അടുക്കള...
പുതിയ വീടിന്റെ രാശിയോ എന്തൊ..താമസം തുടങ്ങിയതിന്റെ അഞ്ചാം നാള്‍ വിദേശത്തേക്ക്‌ പറന്നു...മൂന്ന് മാസങ്ങള്‍ക്ക്‌ ശേഷം തിരിച്ചെത്തുമ്പോള്‍ സ്നേഹിതന്‍ വിവാഹം കഴിഞ്ഞ്‌ മാറിയിരുന്നു. പകരം സ്നേഹിതന്റെ കുറേ സുഹ്രുത്തുക്കളായിരുന്നു താല്‍കാലികമായി താമസം. പിന്നെ അവന്മാരുടെ കൂടെ അടിച്ചുപൊളിച്ച്‌ കുറച്ചു നാള്‍.പുലരും വരെ നീളുന്ന ചീട്ടുകളി, സിനിമ കാണല്‍,..പിന്നെ..വീക്കെന്‍ഡുകളില്‍..കമ്പനികൂടലും..
സുഹ്രുത്തുക്കള്‍ കൂടൊഴിഞ്ഞതോടെ വീണ്ടും ഏകാന്ത വാസം.. പിന്നെ കുറച്ചു നാള്‍ അമ്മയോടൊത്ത്‌...
കല്യാണം..
പിന്നെ ഒത്തിരി ഇണക്കവും ഇത്തിരി പിണക്കവുമായി കുടുംബജീവിതം.
കുടുംബസ്ഥനായതില്‍ പിന്നെയാണു വീടിന്റെ അസൗകര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ കൂടുതല്‍ ബോധവാനായത്‌....അടിക്കടിയുള്ള വൈദ്യുതി തടസ്സം...മെയ്‌ മാസത്തിലെ കൊടുംചൂടുള്ള പല രാത്രികളില്‍ വൈദ്യുതി ഇല്ലാത്തിനാല്‍ കൊതുകി കടി കൊണ്ട്‌ ടെറസ്സില്‍ കിടന്നു. യാത്രാ സൗകര്യം അതിലും കഷ്ടം. ഒറ്റക്ക്‌ എവിടെയെങ്കിലും പോകാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടാണെന്ന വാമഭാഗത്തിന്റെ ആവലാതി എത്രനാള്‍ കേട്ടില്ല എന്നു വക്കും?
ഒടുവില്‍...വീട്‌ എടുത്തതിനേക്കാള്‍ ഇരട്ടി വാടക വേണമെന്ന ആവശ്യം പറഞ്ഞ ഉടനെ..ഞങ്ങള്‍ സന്തോഷം വീടൊഴിയുകയാണു എന്നറിയിക്കേണ്ടി വന്നു....വാടക കൂട്ടാന്‍ കാരണം മറ്റൊന്നുമല്ല...വീട്‌ നിറയെ ഞാന്‍ വാങ്ങിക്കൂട്ടിയ സാധനങ്ങള്‍ക്ക്‌ പുറമേ...അമ്മായിയച്ഛന്റെ വക സെറ്റിയും കട്ടിലും സമ്മാനം...സമ്മാനങ്ങള്‍ കാണാണ്‍ ഓണര്‍(ച്ചി) വന്നപ്പോള്‍ "ഒന്നും വേണ്ട..വല്ല വീടുമാറ്റവും വേണ്ടി വന്നാല്‍ വലിയ പാടാണെന്ന് ഞാന്‍ അച്ഛനോട്‌ പറഞ്ഞതാ.." എന്ന നിര്‍ദ്ദോഷമായ വാമഭാഗത്തിന്റെ ഡീക്ക്‌ പറച്ചില്‍ കൊള്ളേണ്ടിടത്ത്‌ കൊണ്ടു...കെട്ടിപ്പെറുക്കിപ്പോകാന്‍ വലിയ പാടാണെങ്കില്‍ കൂടുതല്‍ കാശു താടേയ്‌..എന്ന മട്ടില്‍ പിറ്റേ ദിവസം തന്നെ അവര്‍ വാടകവര്‍ദ്ധന പ്രഖ്യാപിക്കുകയും വീണ്ടുമൊരു വീടുമാറ്റക്കാലം ജാതകവശാല്‍ എനിക്കു വന്നു ചേരുകയും ചെയ്തു.
posted by ഉണ്ടാപ്രി @ 4:46 PM
1 Comments:
At 2:20 PM ,
Santhosh Balasubramanian said...
Nicely narrated with a realistic and humorous culmination.
Pandaaro paranjha polae "AR Rahman tae paattum Chennai nagaravum gets in to our likes slowly but strongly turns positive over a period of time"
Myself being in Chennai for the past 5.5 yrs despite the transformation from 'GODs OWN COUNTRY' to 'HEATs OWN COUNTRY" is a testimony to this....
Ethaayalum ethrayum vegam oru adipoli veedu kittuvaan aashamsikkunnu.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home